Intro trainingen van start

Op maandag 26 augustus starten de intro trainingen van dit jaar. Alle studenten kunnen dan gezellig met ons meefietsen. Bij de trainingen zullen we rekening houden met ieders niveau. Dus je kunt zonder zorgen aansluiten en lekker meefietsen. De trainingen beginnen vanaf het Sportcentrum aan de academielaan 5 en zullen ongeveer 1,5 – 2 uur duren.

Maandag 26 augustus 18.30 racefiets

Dinsdag 27 augustus 18.30 mountainbike

Donderdag 29 augustus 18.30 racefiets

Maandag 2 september 18.30 racefiets

Donderdag 5 september 18.30 racefiets

Heb je interesse of vragen? Neem even contact met ons op via bestuurdemeet@hotmail.com of via Facebook

‘Rondje IJsselmeer vanuit Tilburg’

Verslag van Jord

Retourtje Afsluitdijk, een enkeldaagse fietsvakantie door Nederland. Het doel was om weg te rijden bij zonsopkomst en thuis te zijn voor zonsondergang. Het is niet gelukt maar we hebben wel heerlijk gereden. 

Ervaring deskundige Bas hielp met de voorbereiding en indeling van de rit. Ik heb geprobeerd de stops zo kort en efficiënt mogelijk te maken. Helaas hebben we het niet met een volle Meet delegatie gereden, alleen Vincent en last minute Jeff sloten aan van de verenging. Samen met Kenneth, Owen en Thijs hebben we met 7 man een mooie groep bij elkaar gekregen. Er was weinig niveau verschil, zelfs later in de rit zat het nog dicht bij elkaar. Iedereen heeft zijn werk gedaan in een andere fase van de ronde. 

Ik heb er van genoten en kijk er 3 dagen later al met een brede grijns op terug. Ik heb wel een s ritten gereden waarna het 2 weken duurde voor ik er van kon genieten. 

Mijn ronde: 

0 – 120 (Tilburg Nunspeet) 

Easy going, opkomende zon en een licht windje in de rug. Ik ben nog niet helemaal wakker en heb nog wat moeite met mijn haastige ontbijt. 

120 – 200 (Nunspeet –  de lunch in Lemmer) 

Thijs, de Amsterdammer, sluit aan in Nunspeet, nu zijn we compleet. Het gaat allemaal een stuk beter en ik kan lekker meedraaien met de kop beurtjes. Heerlijke lange rechte brede wegen in Flevoland met een steady zijwind: WAAIERS!. 

We rijden hard en super efficiënt, maar 1 van de 7 rijdt echt in de wind. Dit is het moment van een lange afstand dat ik weet dat ik het het zwaarste krijg, op 1/3 van de totale afstand. Je bent al lang aan het rijden maar nog niet eens op de helft. Eigenlijk gaat het allemaal verrassend makkelijk.

Aan het eind van de 200 wel een licht hongerklopje, niet gek. Een kibbeling met friet in Lemmer en ik kan weer door. 

Helaas moest Jef hier afhaken, last van zijn nek en het wordt niet beter, hij luisterde goed naar zijn lichaam en besluit niet door te rijden. 

200 – 270 (Lemmer – einde van de Afsluitdijk) 

Het is serieus gaan waaien, we hebben koffie op en de wegen zijn breed: MEER WAAIERS. Als we eindelijk stoppen voor een open brug vraagt Bas; “is er iemand die dit hoge tempo nog 200 km vol gaat houden?”, iedereen antwoord met nee. We zijn bijna bij de Afsluitdijk en nemen wat gas terug. Op de Afsluitdijk hebben we de wind frontaal tegen. Ik voelde me nog steeds goed en kon lekker op kop rijden. Het fijne van frontale tegenwind is dat de rest er achter goed uit de wind kan rijden. In een lange sliert rijden we door. 

270 – 360 ( Den Oever – Amsterdam) 

We nemen een supermarkt stop en plannen om dit de laatste grote stop te maken. We zijn nog enthousiast en misschien dat we wel voor het donker terug in Tilburg zijn. 

Na de stop moet iedereen even op gang komen. We hebben in Noord-Holland lange rechte weten met weer veel wind maar de energie is er uit gereden in Friesland en op de Afsluitdijk. Het is een subtiel waaiertje. 

In de buurt van Amsterdam moeten we door wat bewoonde gebieden en kunnen we niet meer zo efficiënt rijden. Ik begin moeite te krijgen met optrekken na kruispunten. We stoppen bij een tankstation in de buurt van Amsterdam. 

360 – 470 (het Einde: Amsterdam – TIlburg) 

Thijs draait af bij Breukelen en daarmee zijn we onze brommer kwijt. We hebben een beetje wind in de rug maar omdat het al later op de dag is neemt de kracht van de wind af. Ik begin het zwaar te krijgen, ben een beetje aan het sukkelen in het laatste wiel en voel me echt moe. Ik herken de wegen nog niet, ook al zijn we 50 km van Tilburg af. 

Owen en Vincent kunnen nog kopwerk doen maar het meeste neemt Bas voor zijn rekening met 3 zombies in zijn wiel. Kenneth is afgedraaid bij Vianen en totaal zijn we nog met zijn 4 fietsers over. We rijden langzaam de nacht in. Om 11:20 komen we eindelijk aan op het studenten sport centrum. 

1 dag later (Ik werk thuis)

  • Ik kan geen trap lopen 
  • Achilles pezen strak 
  • Geen honger maar als ik eenmaal eet kan ik niet stoppen 

2 dagen later (ja ik zit op een bureau stoel maar verder niet veel) 

Alles beter, ik kan weer een gesprek voeren en mijn ogen vallen niet dicht als ik naar een scherm kijk

3 dagen later 

Rondje fietsen, alles weer oke en ik vraag me af, zal ik de Race Around The Netherlands rijden? 

Meld je nu aan voor het lustrum! (deadline 18 juni)

Of je nu net lid bent geworden, al jaren donateur bent, of in je studententijd lid bent geweest bij TSWV De Meet: een Metier blijf je altijd. Daarom willen we je bij deze graag uitnodigen om zondag 23 juni met ons het 41 jarig bestaan van TSWV De Meet te vieren. Ben jij er ook bij?

Waarschijnlijk was je er al van op de hoogte dat we 23 juni een mooie activiteit voor onze Metiers in petto hebben, maar nu mogen we het dan ook officieel delen. De dag zal bestaan uit twee delen:

  • Vanaf 10:05 verzamelen we bij Café Bolle voor een fietstocht van 100km waarbij we langs de start komen van de ZLM Tour (https://zlmtour.nl/), een deel van het parcours zullen fietsen en de profs aan zullen moedigen.
  • Vanaf ongeveer 15:30 kijken we de finish op het Piusplein of kan je helpen vrijwilligen op het parcours om de koers echt van dichtbij mee te maken. Daarna sluiten we af met een gezellige borrel en bbq als afsluiter bij Café Bolle.

Dat klinkt als een mooi dag die je niet wilt missen toch? Meer details over het programma kan je vinden in het aanmeldformulier. Deze kan je invullen tot en met 18 juni. En wie jarig is, trakteert! We willen jullie deze dag dan graag aan jullie cadeau doen.

Ga nu naar het aanmeldformulier

Heb je voor die tijd nog vragen? Stuur gerust een mailtje naar het bestuur. We hopen zo veel mogelijk van jullie zondag 23 juni te zien om herinneringen op te halen en nieuwe verhalen met elkaar te delen.

We gaan veilig met je gegevens om, lees het nog eens na in de privacy policy

Race Around The Netherlands!

verslag Bas

Met redelijk veel korte trainingen van 2-3-4-5 uur, 2 lange ritten van boven de 200 km en 2 trainingsweekenden in de heuvels moest ik klaar zijn voor Race Around The Netherlands. Ik hoopte een snelle tijd te kunnen rijden over deze kleine 1900 km.

Mijn fiets was en snelle, maar weinig comfortabele racefiets met alleen een frametas en een kleine bikepacking zadeltas. Mijn bagage bestond uit 3 liter dorstlesser, 2 kg dorstlesserpoeder, 15 energierepen, opladers, kabeltjes, telefoon, binnenbanden en wat klein gereedschap. Ik had een snelpak met lange mouwen en een zweetshirt en beenstukken en lange handschoenen als kleding. Extra kleding leek me niet nodig, normaal gesproken heb ik het ook niet snel koud.

Dag 1 (woendagochtend 8.00 donderdagochtend 1.30) Amerongen – Groningen

De start aan de voet van de Amerongse berg ging lekker. Ik wilde graag direct de kop pakken op de Amerongse berg en dat lukte. Kort gevolgd door uiteindelijke nummer 2 Daan Marsmans. Na 10 km moest ik even wat gras uit mn cassette halen en pakte daan de leiding. Na 25 km was had ik mn eerste lekke band en toen kwam ongeveer het halve deelnemersveld me voorbij. Op de lange rechte fietspaden in Flevoland kon ik één-voor-één renners oprapen die me met de lekke band waren gepasseerd. Dit gaf wel moraal, maar kostte veel energie. Het tweede deel van de dag met de wind schuin tegen naar Groningen was zwaarder en na 10 uur ‘s avonds ook erg koud. Om half 2 kwam ik pas aan in het hotel en voelde me een klein beetje duizelig. Daardoor ben ik extra gaan slapen en heb lekker het hotel ontbijt meegepakt.

Dag 2(donderdagochtend 8 uur – vrijdagochtend 2 uur) Groningen – Enkhuizen.

Nadat de wekker ging keek ik natuurlijk gelijk op Tracklegends om mn achterstand te aanschouwen. Terwijl ik sliep waren 5 renners me voorbij gereden en had ik ineens vrij veel achterstand. Bijna 100 km op Daan zelfs, die amper had geslapen. Zo vroeg in de race wilde ik nog niet forceren en gewoon lekker een steady tempo rijden. Dat ging met de harde tegenwind en de kilometerlange schapenpaden richting Harlingen redelijk goed. Ook met de wind mee ging dat prima. Kort voor Lelystad begon het te regenen, dit in combinatie met de hele harde zijwind was dit ijskoud. ‘Voor die paar millimeter regen ga ik niet 1900km lang een regenjack meesleuren’, zei ik voor de start. Maar hier kreeg ik enorm spijt van. Ik ben een cafe ingedoken en heb daar een half uur zitten bibberen van de kou. Ik moest wel verder gelukkig kon ik bij dat cafe een vuilniszak krijgen. Door hem te scheuren had ik snel een gat voor mn hoofd en mn armen en met dit pak, kon ik doorfietsen zonder onderkoeld te raken. Ik had gepland tot Enkhuizen te rijden, maar in Hoorn hoopte ik al een hotel te vinden vanwege de kou. Echter bleek niets beschikbaar waardoor ik toch door moest naar Enkhuizen. Koud en vermoeid kwam ik daar om 2 uur aan. Wel fijn was dat ik nu samen met Hippy eerste lag in de race.

Dag 3 (vrijdagochtend 8 uur – zaterdagochtend 1 uur) Enkhuizen – Burg Haamstede 
Lang kon ik niet genieten van mn voorsprong, want toen ik 8 uur s ochtends op mn fiets zat, had Hippy al 60 km gereden en waren 2 andere renners me ook al gepasseerd. Deze 2 haalde ik richting Den Helder gelukkig al weer in, maar de achterstand met Hippy was nog enorm groot. Door de (prachtige!) duinen reed ik best hard door en beetje bij beetje werd mn achterstand minder. Na een regenbui was het weer enorm koud en toen ik naast een bakkerijtje een kledingwinkel zag had ik gelijk een vest gekocht en deze onder mn snelpak aangetrokken, om het iets warmer te krijgen. Bij Rotterdam had ik ongeveer 20 km achterstand op Hippy en 20 km voorsprong op Daan die achter me reed.

Bij Zeeland ging instantie de wind liggen. Maar over de dijken en dammen begon het weer hard te waaien. En het regende uren bijna non-stop achter elkaar door waardoor het weer enorm koud werd. Op de Brouwersdam ben ik maar een paviljoen in gegaan om iets op te drogen en iets warmer te worden. Hier had ik 2 uur gezeten, veel gegeten en had echt geen zin om weer weg te gaan. 20 kilometer verder vond ik gelukkig een hotel en met wat extra vuilniszakken kon ik me goed beschermen tegen de regen.

Dag 4 (zaterdagochtend 6.30 – zondagochtend 9.00) Burg Haamstede – Amerongen 
Toen ik wakker werd lag ik alweer 50 kilometer achter en waren er alweer 3 renners voor me. Dat is nu eenmaal met concurrenten die ‘s nachts langer doorfietsen. En ik had het ook aan mezelf te wijten doordat ik 2 uur was gaan opdrogen in een paviljoen. Maar ik voelde me weer redelijk fris en wilde de laatste 625 daarom ook in 1 keer doorrijden. Die slaap zou ik direct na de finish wel kunnen inhalen en met een beetje geluk zou ik die afstand in 25 uur kunnen rijden.

Omdat ik dacht dat de race in de Limburgse heuvels beslist zou worden wilde ik het eerste stuk tot Limburg zo min mogelijk energie verspillen, maar gezien mijn grote achterstand moest ik wel redelijk. doorfietsen. In Limburg was het feest. Het verschil was maar 15 km en er moest hard doorgereden worden in de strijd om de koppositie. Iedere klim werd een soort eindsprint. Zeker omdat ik ik mijn lichte versnellingen thuis had gelaten moest ik iedere klim volle bak omhoog stoempen/harken op de 44×19. Gek genoeg voelden mn benen fris aan en kon ik nog redelijk doorrijden. Maar hoe goed het ook ging, ik kwam niets dichterbij.

Ergens rond 12 uur ‘s nachts was ik helemaal kapot gereden en met de kou die erbij kwam was de snelheid er helemaal uit. Daan liep weer uit en ik legde me neer bij een 2e plaats. Toch wilde ik wel doorrijden. Met een gemiddelde snelheid van tussen de 25 en 30 per uur zou ik rond 7 uur – 8 uur aankomen in Amerongen en daar zou ik dan direct mn slaap kunnen inhalen.

Maar helemaal leeg en moegestreden zakte mn snelheid steeds verder weg ook tot onder de 25. En met de vorst en de kou was het een verschrikkelijk nacht. Ondanks dat ik een vest en een vuilniszak onder mn fietsshirt aan had, was de gevoelstemperatuur ijskoud. Rond 3 uur zag ik op de trackingsite dat Daan iets van de route was gereden. Zou hij een hongerklop hebben? Maar even later was hij nog steeds van de route af. Het leek erop dat hij was gaan overnachten. Hierdoor kon ik ondanks mn lage snelheid weer naar de kop toe rijden. Ik was zo leeg en Daan had zo sterk gereden dat ik er pas vertrouwen in had toen ik 30 kilometer voorsprong had. Toen de zon rond 6 uur weer opkwam wist ik dat ik als eerste zou aankomen en met nog wat collega’s langs de kant van de weg bij Nijmegen waren de laatste 50 km dragelijk.

Na 4 dagen 1 uur en 3 minuten kwam ik in Amerongen aan. Mijn ouders waren bij het onthaal en ik was blij dat ik de tocht zonder grote problemen goed had voltooid. Maar ik was vooral blij dat ik snel onder de warme douche kon en kon gaan slapen.

Tot zover dit verslag. Voor de rest heb ik voorlopig geen grote avonturen op het programma staan, maar misschien komt er dit jaar of volgend jaar wel weer wat moois aan. Eerst in ieder geval lekker herstellen en nagenieten.

Race around the Netherlands 2019!

Verslag Carmen

Nadat ik van Bas de tip had gekregen over Race Around the Netherlands en ik zowaar een mede-metier (Goedele) zover had gekregen; begonnen we samen (heel) naïef maar vol goede moed aan dit avontuur. Het teamwork als volgt verdeeld; ik de bagage en Goedele het kopwerk. (Ik werd overigens vierkant uitgelachen toen ik met mijn ouderwetse fietstassen tussen alle hypermoderne en aerodynamische fietsen stond, ik begrijp achteraf ook wel iets beter waarom, haha).

De eerste dag ging soepeltjes, 240km in de benen en we waren zowaar nog vrolijk. Het lekkere weer en de mooie route over de Veluwe en Posbank speelde hierin zeker mee! 
De volgende dag hadden we te maken met wind en regen. Toch zat het moraal er nog goed in, zelfs toen bleek dat we 230km zouden fietsen ipv 210 (rekenfoutje, oeps). We kwamen nog wat andere deelnemers tegen en zo was het nog een gezellige dag. In tegenstelling tot de dag die zou volgen…. windkracht 6 tegen…. Ik ben nu nog getraumatiseerd als ik terugdenk aan Groningen en Friesland. 188km met (suïcidale) schapen, nog meer tegenwind en miljoenen hekjes die je open en dicht moet doen. En als je denkt dat het niet erger kan; het begon ook nog te regenen en hagelen! Genoeg hierover dus, een zwarte dag in de geschiedenis….

Het begon ons ondertussen toch ook wel een beetje op te breken; zoveel uur op de fiets… om 6uur s ochtends de wekker en meestal waren we pas om 21uur bij onze slaapplek (waar we nog moesten eten, route verkennen en volgende slaapplek fixen). Off topic: We hebben trouwens ook een ander record verbroken deze tocht; een oranjekoek eten in 3 seconden (wederom een klein rekenfoutje zorgde ervoor dat we moesten sprinten voor de bus, wat uiteindelijk toch geen rekenfoutje bleek te zijn waardoor we te vroeg waren…. Goed verhaal, lekker kort, maar die oranjekoek schransen, dat is wel echt gebeurd).
De pijntjes beginnen op te spelen maar het vooruitzicht van wind in onze rug houdt ons op de been! Want jawel, die dag kwam er (ongelofelijk maar waar) aan. Nadat we bij Den Helder het bochtje om waren, vlogen we met wind in onze rug door de duinen. Heerlijk!! Vervolgens vervloekte we deze duinen omdat ze geen fatsoenlijk asfalt hadden en iedere hobbel pijn deed… Als allerlaatste het kopje van Bloemendaal, we begrijpen nu ook waarom dit zo heet…. Gelukkig komt Jens ons hier aanmoedigen!

Ondertussen regent het gemoedelijk door en fietsen we op dag 5 vanaf Noordwijkerhout naar Vlissingen. We starten de dag overigens met een heerlijke hagelbui, altijd fijn om koud en doorweekt de dag te beginnen! Gelukkig krijgen we het goede nieuws dat Bas gefinished is, ongelofelijk….we zijn op dat moment stiekem toch wel heel erg jaloers… Ondertussen volgen we de andere deelnemers op de voet, in reallife of via de tracking en facebook, de support leeft ongelofelijk onder elkaar. Super leuk, we zitten tenslotte allemaal in hetzelfde schuitje!
We fietsen vandaag een stuk met een van de andere deelnemers, gezellig! Ook de ouders van Goedele moedigen ons aan onderweg. Deze dingen houden ons op de been, want de dagen beginnen nu echt lang te worden (en we zijn pas net over de helft…). Hier moeten we niet teveel over nadenken, dag per dag bekijken en soms zelfs uur per uur.
Er staat ons in Vlissingen overigens nog een leuke verrassing te wachten; een bevrijdingsfestival recht voor ons hotel! Perfect, beter kan deze dag (na 230km) niet eindigen; pokke herrie en niets te eten (je hoort het al, ik was een echt zonnestraaltje)! Maar om 10uur konden we dan eindelijk onze pizza eten en waren we zo moe dat we van het festival nauwelijks meer iets hebben gehoord!

‘’En dan denk ik aan Brabant, want daar brandt nog licht’’, op fietsdag 6 kwamen we door het mooie Brabant. Goedele had moraal voor 10, en trapte luidkeels zingend de kilometers weg. De fantastische supporters (en meefietsers) zorgde ervoor dat we ook deze dag weer overleefde (230km) en aankwamen op een mini-camping (brrr, koud).
We konden ons langzamerhand gaan opmaken voor de berg-etappe door het mooie Limburg. We hadden wat marge ingebouwd, zodat we vandaag ‘’maar’’ 165km op de planning hadden staan. 
Een briljant idee was wel om net voor de hoogtemeters voor twee dagen boodschappen te doen. Hoppa; een hele tros bananen, twee zakken snoep, krentenbollen en snelle jelle’s erbij. Dit zorgde ervoor dat ik zowat achteruit rolde, maar positief gezien; we zouden niet verhongeren. 
Toch wonder boven wonder alle beklimmingen) gehaald, het verzuurde aan alle kanten, maar dan voelde je tenminste de pijn in je benen en niet aan je opengeschuurde zitvlak (sorry, maybe too much information). Bij de MacDonalds nog even 20 kipnuggets naar binnen gewerkt en we waren weer klaar voor vandaag!
We konden het nauwelijks geloven, we ‘’moesten’’ nog maar 1 dag fietsen en dan hadden we het gehaald!! Het einde was dan toch eindelijk in zicht, het voelde bijna als een wonder…

De laatste etappe was 187km, omdat we voor 18:00uur moesten finishen, stond de wekker om 5uur. De eerste kilometers gingen zeer moeizaam, mijn knie haperde en de afstand leek opeens weer immens ver. Goedele leverde wat energie (kikkersnoepjes en paracetamol) en warempel; ik knapte op. Het weer was, zoals gebruikelijk, grauw en miezerig met af en toe een fikse regenbui. De kilometers verliepen soepel en we hadden marge op ons tijdschema; we besloten nog even te stoppen bij de MacDonalds (we zijn aandeelhouders ondertussen) om op te warmen en wat te eten. Mijn humeur werd steeds beter, het zingen werd luider, maar achter mij werd het steeds stiller; Goedele had lekke band… met nog 16km te fietsen; lek rijden (je verzint het niet….). Eerst leek het nog wel grappig, totdat we de band niet los kregen, het ventiel sloopte, de pomp het begaf en de tijdslimiet steeds dichterbij kwam… Paniek in de tent. Het zou toch niet gebeuren… Met een wanhoopspoging lukte het om de band op te pompen met het C02 patroon. Halleluja! Vanaf toen was het volle bak koers, sprinten als een malle (en meteen verkeerd rijden), op naar de finish. We waren niet helemaal gerust dat de band het lang zou houden, dus pas op 2km van de finish durfde we weer adem te halen… het was 17:25, we gingen het gewoon halen. Zielsgelukkig en doodmoe kwamen we om 17:31 aan in Amerongen. Waar onze ouders, de organisatie en enkele andere deelnemers ons stonden op te wachten! Wat een avontuur…..

Cap 128 en 129
Carmen en Goedele

(En een laatste eervolle vermelding voor mijn teamie; de langste afstand van Goedele voor de RatN was150km, dat hebben we even 8 dagen lang (flink) overtroffen, chapeau!!!)

Ruben 7e bij NSK wielrennen

 

Vorige week was het Nederlands Studenten Kampioenschap wielrennen. Waarbij Ruben in zijn laatste koers als Metier als 7e wist te eindigen. Lees hier zijn verslag:

Na vele jaren met trots het tenue van De Meet vertegenwoordigd te mogen hebben
is het vandaag tijd voor mijn allerlaatste koers in het verfroaide groen. Jaren heb ik genoten van de saamhorigheid binnen De Meet. Ik neem je graag mee in de één van de mooiste studentenkoersen die er zijn waarmee ik dit vandaag afsluit: het NSK. Omdat ik inmiddels in Nijmegen woon reis ik samen met de vrienden van Mercurius.
͚
s Morgens om 7 uur vertrekken we richting de Willem-Alexander roeibaan in Zevenberg, waar de studenten van WTOS Delft de organisatie op zich hebben genomen. Een parcours waar de wind duidelijk vrij spel heeft en verstoppen lastig is. De dames zonder licentie bijten de spits af met hun koers over 8 rondes van 4,8 km. Namens TSWV De Meet staat Bianca aan de start. De winnares van de BWF-koers in Tilburg weet enkele keren mee te gaan in de aanval, maar helaas houdt dit geen van de keren stand. Mede hierdoor kan ze in de eindsprint niet meer meedoen op de ereplaatsen en eindigt ze vlak achter het peloton.
In de categorie heren zonder licentie zie ik wat meer clubleden aan de start. (Martijn) Kolen en kersvers penningmeester Vincent vergezellen mij in het startvak. Daarnaast doet het me goed om te zien dat Bas, Jelmer en Robbert als supporters zijn meegekomen, klasse mannen!

Vanaf de start gaat het direct op een lint en vliegt de snelheid direct al dik boven de 50. De ronden hierna gaat het tempo wederom geregeld de hoogte in waardoor de achterdeur open komt te staan. Vincent is een van de getroffenen en heeft zijn eerste koers er dan op zitten. Enkele renners van o.a. de Domrenner uit Utrecht proberen weg te springen, maar dat lijkt ondoenlijk op dit parcours. De gure wind zorgt ervoor dat renners op de kant worden gezet.

In de tweede helft van de wedstrijd weten enkele renners een noemenswaardig gat te slaan.
Topfavoriet en Tilburger Teun van Poppel zit hierbij, wat ook de ploegen in het peloton gezien hebben. Drie ronden voor het einde zet WTOS de achtervolging in en slinkt de voorsprong dan toch weer snel. Deze tempoversnelling zorgt ervoor dat het peloton verder uitdunt, waarbij ook Kolen de strijd moet staken. Met nog zo’n twee ronden te rijden is de organisatie voorin het peloton verdwenen terwijl de koplopers inmiddels binnen de 10 seconden rijden.
Ik besluit een poging te wagen en ga erop en erover. Zonder om te kijken vecht ik tegen de wind in de hoop dat er wat renners mee springen. Eenmaal door de laatste bocht zie ik dat het peloton weer op gang getrokken is en me alweer bijna te pakken heeft. Een lang gerekt lint passeert de finish en we maken ons op voor een massasprint.
In de laatste kilometers vliegen er her en der wat renners van de dijk af, wordt er wat gescholden en proberen vereniging zich nog enigszins te organiseren.

De grote hoop zigzagt over de dijk naar de
laatste bocht. Dat gaat allemaal nog net goed. Of toch niet. Nadat ik deze laatste bocht als tiende in ga tikken twee renners voor me elkaar aan en schaatst er eentje ongecontroleerd van de ene naar
de andere kant van de weg. Iedereen blijft overeind, maar de eersten zijn gevlogen. In een wanhoopspoging pers ik er nog iets van een sprint uit en eindig als zevende.
Mercurius-renner Guus Schutte weet als leider in het SWN-klassement de dubbel te pakken en heeft het rood-wit-blauw te pakken. Teun van Poppel voelt zich zichtbaar eerste verliezer en behaald het zilver waarachter Robin de Vries uit Wageningen het podium compleet maakt. Na afloop bedank ik de Meet-supporters voor hun aanwezigheid en klets ik nog wat met ze na.
Het zit erop. Het seizoen is ten einde en mijn laatste studentenkoers is verreden. Voldaan zoek ik een plek in de zon om de andere categorieën aan te moedigen. En ja, natuurlijk nog altijd met een biertje in de hand.

We gaan weer trainen!

Vanaf 20 augustus tot 24 augustus is de TOP-week in Tilburg: de introductieweek voor alle nieuwe studenten. Wij zullen zelf te vinden zijn op 21 augustus tijdens de Decathlon Sportsday in het Leijpark en woensdagavond in Café Bolle om nieuwe leden te verwelkomen bij onze vereniging!

Vanaf volgende week beginnen de trainingen weer! De trainingen vinden elke week plaats op de volgende dagen:

  • Maandag – baantraining
  • Dinsdag – mountainbike training
  • Donderdag – wegtraining

We vertrekken altijd bij het Meeting Point voor het sportcentrum. De trainingen beginnen vooralsnog allemaal om 19:00. Naarmate de zon eerder onder gaat zullen we ook eerder starten met de trainingen, hou daarom de Facebookpagina van TSWV de Meet in de gaten om snel op de hoogte te zijn

De trainingen zijn toegankelijk voor fietsers van alle niveaus: samen uit, samen thuis. Als de niveauverschillen te groot zijn, maken we meerdere groepen zodat iedereen op zijn eigen niveau kan trainen.

Introductietrainingen

In september vinden er ook introductietrainingen plaats, waar je de kans krijgt om te proeven of het fietsen bij onze vereniging wat voor jou is. De trainingen vinden plaats op de volgende data:

  • Baan
    • 27 augustus
    • 3 september
  • Weg
    • 30 augustus
    • 6 september
  • Mountainbike
    • 28 augustus
    • 4 september

Wil je graag mee doen, maar heb je geen fiets? Neem dan contact met ons op, dan proberen we iets voor je te regelen. We hebben namelijk enkele leenfietsen tot onze beschikking.

HEERSCHAPPIJ OP HET NK!

De vorm was goed, de onderlinge sfeer was goed, het materiaal op orde en het supportteam onder leiding van Perry Dissel werd in gereedheid gesteld. Voorafgaand aan het weekend werd er wat gegrapt: “kennen jullie dat verhaal van die paar sterke vrienden, die samen gingen koersen?” het antwoord was een finishfoto van Roubaix ’96, waarin de Mapei ploeg domineerde door met 3 man sterk en geruime voorsprong als eerste de finish te passeren.

Continue reading →

Klassiekerwinst

Een succesvolle zondag voor de Kleppers! Lees hieronder wat voor mooie prestatie de mannen afgelopen zondag leverden!

Geschreven door Peter:

“Zondag 15 juli, Omloop van de Heidehof. De vierde wedstrijd uit een reeks van vijf, georganiseerd door TWC De Zwaluw.

Continue reading →