De Kleppers van de Meet domineren bij de tweede trainingskoers in Rijen!
Even terug in de tijd: Parijs-Roubaix, 1996. Bij het Noord-Franse dorpje Tilloy-lez-Marchiennes glipten 3 renners van de Mapei-ploeg weg. Johan Museeuw, Andrea Tafi en Gianluca Bortolami kregen het voor elkaar om gebroederlijk het Vélodrome binnen te rijden, om er uiteindelijk voor te zorgen dat het podium volledig uit Mapei-renners zou bestaan. Er werd geschiedenis geschreven in de 94e editie van de Hel van het Noorden.
Nu zal je misschien denken: ‘wat heeft dit in hemelsnaam te maken met een trainingskoers in het Brabantse Rijen?’ Ik kan begrijpen dat dit geen voor de hand liggend bruggetje is, maar toch waren er veel gelijkenissen te zien afgelopen zaterdag…
Vrijdagavond waren er toch wat twijfels of de koers op zaterdagochtend wel van start zou gaan, het begon immers aardig hard te sneeuwen. Gelukkig was het kwik boven nul, waardoor deze sneeuw binnen no-time weer verdween. Er kon gestart worden!
In tegenstelling tot vorige week stonden er geen sterke Belgen aan de start en de rappe man van Baby-Dump CT (in 2018 Alecto) was druk bezig met zijn koffers pakken voor een trainingskamp met de ploeg naar Mallorca. Dit vergrootte natuurlijk de kansen op wederom een podiumplek voor onze Kleppers en hier werd dan ook hard voor gestreden.
Het startschot op het mistige industrieterrein de Haansberg was nog niet gelost of Jeroen en Bram trokken de wedstrijd keihard op gang. Het peloton lag gelijk op een lint en de hartslagen van de renners gingen door het dak heen. De Kleppers wilden maar één ding duidelijk maken: deze koers is vandaag voor ons.
Na een aantal ronden straf doorgereden te hebben, ontstond de 7-koppige kopgroep. Met daarbij 6 (!) renners van de Meet en een enkele verstekeling. Omdat Sander helaas niet kon starten vanwege een lekke band, was de volledige ploeg te vinden aan de kop van de wedstrijd. Jeroen, Twan, Peter, Juul, Jens en Bram zouden, met de eenling, gaan uitmaken wie de overwinning ging pakken. Dat was al snel duidelijk.
Wat ook snel duidelijk was, dat deze eenling het erg leep speelde en het vertikte om mee te draaien in de soepel draaiende kopgroep. Hij gaf zich ook niet snel gewonnen, na een aantal opeenvolgende demarrages van Jeroen, Twan en Bram. Maar uiteindelijk werd het hem toch te veel en moest hij de vier nieuwe koplopers laten gaan, op het moment dat het peloton werd gedubbeld.
De nieuwe kopgroep bestond uit Jeroen, Twan, Peter en Bram. De samenwerking tussen deze sterke mannen verliep goed, maar toch werd er stiekem naar elkaar gekeken. Wat gaan we doen? Komen we gebroederlijk met z’n vieren over de streep of zullen we om te overwinning strijden? Het werd uiteindelijk dat laatste, man tegen man. In dit geval was er natuurlijk geen ploegbaas die moest beslissen wie de overwinning zou gaan pakken.
Net voor de laatste bocht deed Jeroen een poging, door vanuit het laatste wiel rap weg te rijden. Bram reageerde attent, maar had uiteindelijk de weinig in de benen om Jeroen van deze overwinning af te houden. Daarachter sprintte Twan voor Peter naar een 3e plek.
Dit laat nog maar eens zien dat de vorm begint te komen bij onze Kleppers en dat zij als collectief zo vroeg in het seizoen al ongelofelijk sterk zijn. Het is nog maar het begin. Ik verwacht dat er dit seizoen nog veel meer moois zal gaan komen!