Afgelopen weekend hebben we met de mannen en dame van de Meet een trainingsweekend gehad in Nijmegen. Het jaar was al goed begonnen met de traingingskoersen in Rijen, de Meet is daar al een diverse keer met een flinke delegatie aan de start verschenen. Om het seizoen écht te starten hebben de Kleppers van de Meet een serieus trainingsweekend georganiseerd. De planning was om vroeg naar bed te gaan, veel pasta te eten en velen kilometers te maken.
Niets bleek minder waar! Veel kilometers zijn er wel gemaakt, maar van vroeg naar bed en gezond voedsel is minder terecht gekomen…
De eerste activiteit was een avondje paintball. Aan grinta en lef geen gebrek, de Meet domineerde iedere game. Nadat we met 6-0 ‘capture the flag’ hadden gewonnen, werden we opgesplitst over de teams. Dit was een goed idee van de organisatoren. We kunnen er op de fiets enorm van genieten elkaar pijn te doen en dat bleek ook zo te zijn tijdens een potje paintball. Jeroen heeft een aantal ‘hits’ moeten incasseren in zijn nek en op zijn kaak en Erik nam vrijwillig deel aan een bunnyrun. Aster, in het begin een beetje angstig, liet al snel een soort sadistisch gegiechel horen van onder haar helm. Aan het einde van de avond werden we uitgedaagd voor een potje van de 6 Kleppers tegen 12 onbekende jongens. Dat vonden we een prima voorstel, er liep dan meer vlees in het veld dat we overhoop konden schieten. Als afsluiter zouden we rustig een biertje drinken bij Ruben thuis.
Niets bleek minder waar. Het bleef niet bij één biertje, niet alleen bij bier en ook niet alleen bij Ruben thuis. Eenmaal bij Ruben thuis sloten er drie veldrijders aan. Omdat voor hen het seizoen net afgelopen is, leek het ze een goed idee om aan ze zuip te gaan met de studenten. Samen met ‘de man met snor’, ‘de lange’ en ‘de kampioen’ vertrokken we naar Café de Fuik. Eenmaal aangekomen waren we meteen in ons element. Ik ga niet heel de avond beschrijven, voor de meeste gebeurtenissen gold; daar had je bij moeten zijn (of zoals we in het zuiden weleens schreeuwen, “bijzijn is meemaken”).
Om toch een sfeerimpressie te geven:
- Erik was weer professioneel wielrenner by night;
- Stef had zijn beste kapsalon ooit gehad en wilde dat aan iedereen laten weten;
- Bram stond als een tevreden levensgenieter de gebeurtenissen van een afstand te aanschouwen;
- Jeroen schonk shotjes wodka voor iedereen maar proostte zelf met een leeg glas;
- De man met snor raakte zijn snorborsteltje kwijt (ja echt waar, er zijn mannen die snorborsteltjes kopen).
Na 2 uur slapen stond er de volgende ochtend een duurtraining op het programma. Een ronde van 146 km samen met een aantal renners van TWC ’t Verzetje en NSWV Mercurius. De route liep via de Hollandse polderdijken Duitsland in. Een aantal korte explosieve klimmetjes later reden we over de Posbank terug richting Nijmegen.
Na 20km werd het verdacht stil in de groep. De avond ervoor had zijn tol geëist, want zelfs na de tweede koffiestop bleef het stil in de groep. Er werd niet gepraat maar ook niet gezeurd. In de laatste kilometers leek het of iedereen over de kater heen was, werd het gas opengedraaid en reden we al draaiende de laatste kilometers richting Nijmegen.
Die avond hebben we de doelen en verwachtingen van het komende seizoen besproken. Het belooft een goed jaar te worden, de nieuwelingen binnen de Kleppers zijn gretig naar de koers en de oudere willen hun expertise graag inzetten om de jongeren te coachen. De ochtend erna namen we deel aan een trainingskoers in Oss. Tactieken werden besproken, Bram was de aangewezen sprinter en de groep zou gaan rijden om Bram goed in de laatste ronde af te zetten.
En weer, bleek niets minder waar. Met een hele delegatie van Elite-ploegen ‘Destil-Piels’ en Tempo-Hoppenbrouwers aan de start leek het geen eenvoudige koers te worden.
De Meet-delegatie heeft zich niet laten afschrikken. Destil-Piels domineerde de koers al vroeg met 3 man in de kopgroep. Jeroen hield goed stand in het peloton en later samen met oud Meet-lid Nol in een groepje achtervolgers. Halverwege de koers begon het te regenen, voor sommige betekende dit het einde van de koers. Voor de doorzetters is het nog een mooie harde trainingskoers geworden. Enkele renners reden vanaf het parcours in Oss zelfs nog terug naar Tilburg.
Het kleppers weekend was een mooi teambuildingsweekend. Fantastisch om de gretigheid voor koers en bier te zien. Die twee hebben we dit weekend heerlijk gecombineerd.
Jord van Haelst