Zaterdagochtend 11 juni om 07.15 stonden ze dan: zes dappere renners van TSWV De Meet, genaamd Robbert, Bianca, Victor, Jens, Peter en Aster, klaar voor een monstertocht om het IJsselmeer heen. 323 kilometer moest er die dag gefietst gaan worden. Na een nacht slecht geslapen te hebben van de zenuwen vertrokken we toch vol goede moed vanuit IJsselmuiden.
De eerste honderd kilometers richting het Noorden waren koud en nat, maar vlogen voorbij. Bij ieder plaatsnaambordje werd gesprint door de heren en er werd druk gekletst en gegiebeld door de dames. Bij de Afsluitdijk aangekomen begon de vermoeidheid echter toe te slaan en de bidons leeg te raken. Na de Afsluitdijk eindelijk overgestoken te zijn, volgde een lange, rechte weg, die maar niet leek op te houden. Gelukkig was de redding nabij: op 150 kilometer, net voor Medemblik stond de vader van Bianca klaar om de renners te voorzien van een uitgebreide lunch. Boterhammen, stroopwafels en chocolade repen werden in mum van tijd naar binnen gewerkt, bidons werden gevuld en na even gezeten te hebben konden ze bijgetankt weer op de fiets stappen.
Daarna ging alles weer vrij vlot. Het weer sloeg om in perfect fietsweer, niet te koud, niet te warm en de route liep door leuke plaatsjes en mooie stukken natuur. Alles ging prima… Tot de laatste kilometers. Na de laatste stop leek het einde van de tocht in zicht, er hoefde immers nog maar 45 kilometer afgelegd te worden. De Snelle Jelles en fruitrepen kwamen echter bij ieder hun neus uit, dus er werd geen energie meer bij gegeten en “we zijn er bijna” viel toch tegen. De groep (op Victor en Jens na) was muisstil, ze bespaarden al hun krachten om maar te kunnen blijven trappen. Maar nadat nog een laatste brug met veel moeite werd opgeklommen, kwamen ze dan eindelijk, om half tien ‘s avonds, weer veilig aan in IJsselmuiden. We did it! En nu op naar Parijs-Tilburg…