Verslag offroad weekend 2011
Van onze Metier-commissie
Hoewel de herinneringen van het prachtige Limburgse land nog in menig geheugen staat gegrift is het inmiddels al weer een jaar geleden dat een mooie Meet delegatie zich naar de lagere regionenen van Nederland begaf. Wonderlijk genoeg is onderstaand verslag niet goed doorgekomen maar als opwarmer voor het komende offroadweekend van 30 november tot 2 december lijkt dit de perfecte opwarmer. Mocht je dus nog twijfelen, lees dan zeker onderstaand verhaal en geef je op!
We gaan terug in de tijd naar 18 november 2011. Het is vrijdagmiddag en alle renners staan in de startblokken om af te reizen naar Sint Geertruid in het Zuid-Limburgse land. Voor vertrek worden de Cannondales van Anouk en Job uitgebreid bewonderd. Na een voorspoedige reis komen we aan bij de vakantieboerderij Bruisterbosch. Een prachtige locatie die al een jaar van tevoren was vastgelegd door Gijs (die zelf uiteindelijk niet aanwezig kon zijn door schaatsverplichtingen).
Nadat iedereen zijn slaapplek heeft veroverd en is bijgekomen van de reis, worden de koolhydraten direct gestapeld in diverse vormen. Tijdens de quiz ontpopt de beer van de Meet (Roel) zich als een ware quizmaster. Helaas blijkt de feitenkennis voor wat betreft het wielrennen zich op een betrekkelijk laag niveau te bevinden.Tijdens de quiz is er ook ruimte voor een praktische invulling van het wielrennen in de vorm van een sur place en het verwisselen van een bandje. De oerdegelijke Giant ATX van Roel wordt hiervoor gebruikt. Direct blijkt dat er na de aankoop nooit meer iets aan onderhoud is gedaan, want de remwerking laat te wensen over en ook de zadelrails staat op het punt van springen. Gelukkig vallen er geen gewonden op de betreffende avond.
De evenwichtskwaliteiten van Stefan op de fiets blijken dramatisch, terwijl Bollo (Teun) het redelijk lang volhoudt. Wanneer er echter wordt overgeschakeld naar het verwisselen van een bankje blijkt dit niet gemakkelijk. Terwijl Ronald in een razendsnelle tijd het bandje verwisselt, doet Bollo dit in een tergend langzaam tempo en als klap op de vuurpijl plaatst hij de binnenband zo in de buitenband dat deze lek raakt. Rijmkoningen blijken er ook te zijn binnen de Meet; met een paar steekwoorden weten Paul en Henri een prachtig gedicht voor te dragen. De afsluitende bierestafette tussen Job en Ronald, wordt uiteindelijk door Ronald gewonnen.
De volgende ochtend is iedereen al vroeg uit de veren en wordt het materiaal nog eens nagekeken. Een grote groep mtb’ers van de studenten wielervereniging Maastricht zal ons deze dag een prachtig parcours voorschotelen. Binnen deze groep bevinden zich ook een aantal vrouwen en uiteraard kan Teun het niet laten om zijn wielerkunsten even te laten zien. Met het maken van een wheelie had hij echter geen rekening gehouden met de (natte) bladeren op de grond en onder toeziend oog van iedereen ligt hij op de grond. Nadat iedereen uitgelachen is, wordt er besloten om de groepen in tweeën te splitsen, waarbij 1 groep voor de 70 km gaat en de andere voor de 30 km.
Onder leiding van de voorzitter van Dutch Mountains (Mark) besluit het merendeel om de lange route te rijden. Het blijkt geen verkeerde keus, want de omgeving is zeer mooi om op de mountainbike te rijden. Diverse lange en steile klimmetjes en mooie afdalingen houden de spanning er goed in. Job krijgt regelmatig kramp tussendoor, ondanks het ontbijt met sportdrank en het vele drinken onderweg. Gelukkig heeft hij hier de volgende dag minder last van.
Een gebroken ketting en een voorrem die niet werken van de mountainbike van de geleende fiets van Ruben lijken roet in het eten te gooien maar gelukkig is er een behulpzame fietsenmaker in de buurt. Na een korte tussenstop bij een broodjeszaak waar iedereen zicht tegoed doet, gaat de groep weer verder. Dan blijkt dat Stefan voor geen kleintje vervaard is en zich vol in een afdaling, met een pad vol stenen met daarboven bladeren, naar beneden gooit. Daarbij wordt hij enkele seconden later weer ingehaald door iedereen en de roekeloosheid blijkt meteen afgestraft met twee lekke banden en een gebutste velg.
Bij terugkomst is iedereen redelijk uitgeput en toe aan een warme douche, waarna er pasta wordt gegeten waarover de meningen zeer verdeeld zijn. Het blijkt in ieder geval een goede bodem voor het avondje stappen met Dutch Mountains. Paul blijkt zeer veel succes te hebben bij de vrouwtjes en hij wordt zelfs gevraagd om een jongedame thuis te brengen. Zoals het een echte wielrenner betaamt, geeft Paul aan dat hij graag al zijn krachten wil sparen voor de volgende dag.
Dit blijkt echter niet het geval voor Ronald die direct zijn pijlen heeft gericht op vrouwelijk schoon van Dutch Mountains. Na een paar uur is hij in geen velden of wegen te bekennen. Nadat Stefan op het podium zijn danskunsten heeft laten zien, keren we weer terug naar huize Bruisterbosch voor de welverdiende rust.
De volgende dag is iedereen iets later uit de veren en blijkt Ronald spoorloos, ondanks zijn voornemen om de volgende dag te studeren. Wanneer we vertrekken, wordt Ronald net terug gebracht door zijn lover, wanneer hij zijn legendarisch vraag stelt: ‘wat gaan jullie doen?’, terwijl iedereen op de fiets zit. Paul blijkt op deze dag niet te houden na het lenen van de 29′ van Anouk en gaat als de brandweer. Nick lijkt echter niet kapot te krijgen en voort constant de voorste regionen aan. Nadat iedereen nog even door een beekje heeft gereden onder luid gejoel wordt de tocht afgerond en geniet iedereen van een lekkere maaltijd die bereid is door Anouk. Hierna wordt de belangrijkste ceremonie voltrokken; het uitreiken van de gouden helm. Deze is voor Nick die in de twee dagen niet te houden was op de mtb.
We kunnen terugkijken op een mooi offroadweekend; op naar de volgende!
