Voorafgaand aan de tijdrit waren de verwachtingen hooggespannen maar helaasch kon de titelverdediger niet van de partij zijn. Hoewel de tijdrit een belangrijke mijlpaal is in de agenda van Ronald bleek de drang naar vakantie toch sterker. Wel werd er het verzoek gedaan tot verplaatsing maar de monetaire beloning hiervoor was helaas te laag. Voorafgaand aan de tijdrit waren de weersvoorspellingen niet al te best maar gelukkig waren de weergoden ons goed gezind. Nadat ik rijkelijk te laat kwam en iedereen zich al een goede warming up achter de rug had was het tijd om te beginnen en Martijn H. Martijn K. en Karin beten de spits af. Dat het er al goed op ging bleek uit het de kenmerkende souplesse, vergelijkbaar met die van Ullrich in betere tijden, die Martijn K. ten toon spreidde. Op de aanmoedigingen op de Meet om een tandje bij te schakelen werd er prompt twee tandjes zwaarder gereden. Karin was ook goed op dreef en was al verzekerd van de titel voordat er gestart werd. Een mooie gedachte maar dat weerhield haar er niet van om de bloedsmaak in de mond te proeven. Martijn H. kende veel pech tijdens de tijdrit. Als eerste starter had hij het nadeel dat de meet-commissie niet helemaal warmgedraaid was en riep dat er nog twee rondjes gereden moesten worden i.p.v. 1. Bij deze dus de eervolle vermelding dat Martijn de zes rondjes in 21.25 seconden heeft volbracht.
De tweede groep bestond uit de mannen Luuk, Michiel en Teun. Aangezien niemand als eerste wilde starten bood steen papier schaar uitkomst, waarbij Luuk de gelukkige was om als eerste te vertrekken en Teun voor proberen te blijven en Michiel beide mannen in het vizier kon houden. Luuk kende de snelste start met 2.57 maar dit werd helaas voor hem hoger in de daarop volgende rondes. De expressie op zijn gezicht vertelde in ieder geval wat afzien is. Teun had het hele jaar voor de tijdrit getraind en was dan ook in bloedvorm. Na ongeveer tien rondjes te hebben warm gereden, een plasje te hebben gedaan en zijn muziek op het juiste volume en nummer te hebben gezet, was hij er klaar voor. Het tempo zat er goed in en in de laatste ronde kwam hij zelfs op een rondetijd van 2.51 (wellicht zat er nog wel meer in het vat). Michiel had met 4.000 km in een paar weken de nodige duur kilometers in de benen maar 10 km op volle snelheid is toch wat anders dan in de hitte door het zand ploegen. Desondanks zette hij een mooie derde tijd neer, waarbij Luuk als tweede eindigde en Teun als winnaar uit de bus kwam. De tijden zijn hier https://docs.google.com/open?id=0B-9sWvLFdN01T1RqOVJrc0gwR0E terug te vinden.
Voor diegenen die er niet bij waren; jullie hebben in het voorjaar weer een kans om Teun en Karin van hun beker af te helpen!
