Moe maar voldaan kwamen er 9 juli zeven Meethelden over de finishlijn. Eindelijk zat het erop en mochten ze na achttien uur van dat rottige zadel af. Het sponsorgeld bleek hoger te zijn dan verwacht. Er was maarliefst ruim €3800,- euro opgehaald. Missie Parijs- Tilburg mag dan ook met recht geslaagd genoemd worden!
In eerste instantie was het wel even spannend of de tocht goed zou verlopen. Teun had al op donderdag zijn eerste nachtmerrie over Parijs- Tilburg. Katja zou al binnen een minuut in de auto zitten en Teun zou problemen krijgen met zijn schoenplaatjes, zo droomde hij. Na deze rusteloze nacht, zakte ons Bollo ook nog eens door zijn bedje heen.
Vervolgens zijn Rob, Teun, Tom en Roel Parijs gaan verkennen. Waarbij onze held Teun uit zijn broek scheurde en net iets teveel leidingwater dronk (niet goed voor tere darmpjes). Wat een pech, wat een pech.
Vrijdagavond arriveerden de andere renners. De groep was nu compleet en het avontuur kon beginnen. Op een mooie stadscamping in Parijs rustten we wat uit, wat niet erg wilde lukken. De zenuwen gierden door ons lijf en iedereen moest om de vijf minuten naar de wc.
En toen was het eindelijk zover. Om 01:00u vetrokken we vanaf centrum Parijs op de fiets richting Tilburg. Waar het de hele dag heerlijk weer was, goot het nu. Binnen vijf minuten had Katja twee keer een lekke band en dit leek wel erg veel op de droom van Teun. Maar hier komen we later op terug.
Hoewel het niet de bedoeling was, zijn we toch vanaf de Champs-Élysées vertrokken. In acht genomen dat dit in het licht al een spannende onderneming is op de fiets, kan ik u vertellen dat dit ’s nachts in de regen op de fiets helemaal een uitdaging is.
Parijs uit rijden bleek sowieso geen pretje. De wegen lagen op veel plaatsen open en werkelijk alle stoplichten stonden op rood. Toen we Parijs eindelijk uitwaren, bleek zich een nieuw probleem voor te doen. De droom van onze kopman Teun bleek uit te komen, want zijn schoenplaatjes had hij met al zijn kracht door zijn schoen heen weten te draaien. Kortom; Bollo was genoodzaakt verder te fietsen met een sportschoen van Roel. Dat in combinatie met zijn tere darmpjes, maakte Parijs- Tilburg nog extremer voor hem.
Inmiddels stapelde het aantal lekke banden zich op en maakte onze trainer Mark een flinke smakker op een zeiknatte rotonde. We wachtten allemaal met smart op het moment dat het licht en droog zou worden. Dat duurde echter nog wel even.
Echt licht zou het pas om 12 uur ’s middags worden, want tot die tijd bleef de lucht grauw van de bewolking. Katja wilde er daarom al in het begin van de ochtend de brui aangeven, maar Jeroen z’n blik van “ik wist het”, motiveerde haar toch om door te gaan.
Uren gingen er voorbij en eigenlijk werd het zelfs leuk. De sfeer zat er goed in en de zon werd die middag met open armen ontvangen. Alles ging nu wel voorspoedig en zeker Tom bleek de dag van zijn leven te hebben. Wat was die jongen sterk zeg en wat deed hij veel kopwerk. Mark kreeg het wel iets zwaarder, maar na even in de bus gezeten te hebben, wist ook hij zich weer goed te herpakken.
De laatste uren van de tocht voltrokken zich in absolute stilte. Iedereen was uitgepraat, of moe. Toch lag het tempo vrij hoog en knalden we in rap tempo vele heuveltjes op. Terwijl wij op de fiets zaten, zorgden Anouk en Roukebert er samen voor dat het feest bij de Heeren Van Tilburg al in gang werd gezet. Ouders en vrienden kwamen een hapje eten en de zanger gaf schitterende shows weg (met dank aan Roel). Alle vrienden, familie en leden zorgden voor een onvergetelijk warm ontvangst voor de leden.
Omstreeks 20:30u kwamen de zeven renners aan in Tilburg. Arm in arm fietsten Teun, Roel, Tom, Henri, Mark, Ronald en Katja over de finishlijn. Met dieprespect voor Teun, die bijna 400 km met een gympie heeft gefietst.
Overigens ook groot ontzag voor Roel en Tom. Deze heren wisten na aankomst van de tocht nog toch half 6 ’s nachts op stap te gaan en het nodige bier te nuttigen. Waar haalden ze de energie vandaan?
Toch zijn niet alleen de renners de helden in dit verhaal. Zonder de begeleiding van Bram, Stefan, Jeroen en Rob hadden we nu nog in Parijs gezeten. Ook Paul heeft ons geweldig geholpen met zijn tips. Onze trainer Mark wist in zijn eentje wel €1250,- op te halen en leende ons zijn bus uit. Ventoux zorgde ervoor dat we goed bevoorraad weggingen en dat we voldoende voedsel bij ons hadden. De Heeren wist ons een onvergetelijke aankomst te bezorgen en de dj en zanger voorzagen de avond van leuke muziek. Anouk coördineerde het evenement en maakte haar gebruikelijke mooie foto’s en Roukebert kletste heel de avond aan elkaar en regelde nog meer zaken achter de schermen.
En dan nog natuurlijk alle mensen die geld hebben overgemaakt aan VOKK. Dank u voor uw steun. VOKK is ontzettend blij met de ruim €3800 euro die wij samen bij elkaar hebben weten te sprokkelen.
We mogen trots zijn met de hele vereniging op datgene wat we neer hebben gezet!